ആയിശാ(റ) യിൽ നിന്ന് അവർ പറയുന്നു: “ എന്റെ വീട്ടിൽ വെച്ച്, എന്റെ ദിവസത്തിൽ , എന്റെ രാത്രിയിൽ, എന്റെ മാറിനും മടിത്തട്ടിനുമിടയിൽ കിടന്ന് കൊണ്ടാണ് റസൂലുള്ളാഹി(ﷺ) മരണപ്പെട്ടത്. അതിന്റെ തൊട്ട് മുമ്പ് അബ്ദുർറഹ്മാനുബ്നു അബുബക്കർ(റ) അവിടേക്ക് പ്രവേശിച്ചു . അദ്ദേഹത്തിന്റെ കയ്യിൽ ഉണങ്ങിയ  ഒരു മിസ് വാക്കുണ്ടായിരുന്നു, നബി (ﷺ) അതിലേക്ക് നോക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ അത് ആവശ്യമുണ്ടെന്ന് എനിക്ക് തോന്നി, ഞാനത് വാങ്ങി കടിച്ച് ലോലമാക്കി പ്രവാചകന് നൽകുകയുണ്ടായി. അത് വാങ്ങി മൂമ്പൊരിക്കലും ഞാൻ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത രൂപത്തിൽ വളരെ ഭംഗിയായി ദന്തശുദ്ധികരണം വരുത്തുകയും ചെയ്തു. ശേഷം അതെനിക്ക് തിരിച്ച് നൽകാൻ വേണ്ടി കൈ നിട്ടിയപ്പോൾ പ്രവാചകൻറ കൈ താഴേക്ക് വീഴുകയുണ്ടായി. അപ്പോൾ ജിബ്രീൽ(അ) അദ്ദേഹത്തിന് വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിക്കാറുള്ള പ്രാർത്ഥന ഞാൻ പ്രാർത്ഥിച്ചു, ആ പ്രാർത്ഥന തന്നെയാണ് പ്രവാചകന് രോഗം വരുമ്പോൾ തിരുമേനി പ്രാർത്ഥിക്കാറുള്ളത്. എന്നാൽ ഈ സന്ദർഭത്തിൽ പ്രവാകൻ ഇത് പ്രാർത്ഥിച്ചിരുന്നില്ല . തൻറ കണ്ണുകൾ ആകാശത്തേക്ക് ഉയർത്തിക്കൊണ്ട് പറയുകയുണ്ടായി. (ഉന്നതമായ കൂട്ടുകാരിലേക്ക്) അങ്ങിനെ പ്രവാചകൻറ ആത്മാവ് ഉയർന്ന് പോയി. ഈ ലോകത്തിലെ അവസാന ദിവസം എൻറ ഉമിനീരും പ്രവാചകന്റെ ഉമിനീരും ഒരുമിച്ച് കൂട്ടിയ അല്ലാഹുവിനാണ് സർവ്വസ്തുതി ” (അഹ്മദ്)

ഇത് എത്ര ഉന്നതവും, മഹത്തരവുമായ ശ്രേഷ്ടതയാണ് അവർക്ക് നൽകിയത്. ഇത് ജനങ്ങൾക്ക് വിശദീകരിച്ച് കൊടുക്കുവാൻ പറ്റിയ ഉത്തമ ഗുണം തന്നെ. ഉമ്മുൽ മുഅ്മിനീനായ ആയിശാ(റ) ക്കുള്ള അവകാശവും, അവരോടുള്ള സ്നേഹവും, സഹായവും, അവർക്കെതിരെയുള്ള ദുരാരോപണങ്ങൾക്കെതിരെയുള്ള പ്രതിരോധവും, അവരിലൂടെ പ്രവാചകൻ (ﷺ) യെ ഉപദ്രവിക്കുന്നവർക്കെതിരെയുള്ള താക്കീതുമാണ് നാം ഇവിടെ നിർവ്വഹിക്കുന്നത്. അവരെ ആക്ഷേപിക്കുകയും, അവർക്കെതിരെ ദുരാരോപണങ്ങൾ അഴിച്ച് വിടുകയും ചെയ്യുന്ന വ്യക്തമായ കുറ്റം ചെയ്യുന്നവർക്കുള്ള അല്ലാഹുവിന്റെ താക്കീത് നാം കൃത്യമായി മനസിലാക്കുക. അല്ലാഹു പറയുന്നു: