പ്രിയപ്പെട്ട സുഹൃത്തേ,
ഈ ലോകം എത്ര മനോഹരം! കാഴ്ച്ചകൾ കണ്ടാൽ മതിവരില്ല.
ഉല്ലാസയാത്ര ചെയ്തു മടുത്തവർ ആരെങ്കിലുമുണ്ടോ നമ്മുടെ നാട്ടിൽ? പക്ഷേ, വളരെ ചുരുങ്ങിയ കാലം മാത്രമേ നമുക്കിവിടെയുള്ളൂ. നമ്മുടെ
അഭിപ്രായം ചോദിക്കാതെ സമ്മതത്തിന് കാത്തു
നിൽക്കാതെ… മരണം നമ്മെ തേടിയെത്തും.
പ്രകൃതി സുന്ദരമായ കാഴ്ചകൾ കാണാൻ ഇറങ്ങിയവർ പലരും, ഒരു നോക്കു കാണാൻ നിൽക്കാതെ … ഒന്നും മിണ്ടാതെ.. നിശ്ചലമായി… ചതഞ്ഞ്… മുറിഞ്ഞ്. ആംബുലൻസിൽ തിരിച്ചെത്തുന്നു. നമുക്ക് വേദനകളും നോവുകളും സമ്മാനിച്ച് കടന്നുപോവുന്നു.
മലേഷ്യൻ വിമാനം പറന്നുയരുമ്പോൾ അതിലെ യാത്രക്കാരും അവരെ യാത്രയയച്ചവരും ഒരിക്കലും നിനച്ചിട്ടുണ്ടാവില്ല, മരണം പാതിവഴിയിൽ അവരുടെ യാത്ര അവസാനിപ്പിക്കുമെന്ന്.
ഒരിക്കൽ ഇതുപോലെ നാം, നമ്മുടെ കൂട്ടുകാർ…… കുടുംബം… ഉറ്റവർ നോക്കിനിൽക്കേ, എല്ലാവരേയും നൊമ്പരപ്പെടുത്തി യാത്രയാവും. അവസാനമായി. തീർച്ച! അത് എവിടെ വെച്ച്
എവിടെ വെച്ച്? എന്ന്? എങ്ങനെ? പറയാനാവില്ല. ആ പര്യാവസാനം നന്മ നിറഞ്ഞതും ആശ്വാസവുമാവുമോ?
അതെ, താങ്കളുടെ ഈ പവിത്രമായ ശരീരം ഒരുനാൾ ആറടിമണ്ണിൽ
പുഴുക്കൾക്ക് തിന്നാനായി ശേഷിക്കുമ്പോൾ …….. മറമാടി താങ്കളുടെ കുടുംബവും കൂട്ടുകാരും
വേണ്ടപ്പെട്ടവരും വേദനകൾ
കടിച്ചമർത്തി തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോൾ താങ്കൾക്ക് കൂട്ടിന്
എന്ത് ബാക്കിയുണ്ട്? കർമ്മങ്ങൾ മാത്രം.
സുഹൃത്തേ, നാം ജീവിക്കുന്ന ചുറ്റുപാട് മലീമസമാണ്, വികൃതമാണ്, ഭീകരമാണ്. ഈ യൗവനത്തെ ഇക്കിളിപ്പെടുത്തി… ലഹരിക്കടിമയാക്കി. നശിപ്പിക്കുകയാണ്.
ഒരു പക്ഷെ കൂട്ടുകാർ
നിർബന്ധിച്ചപ്പോൾ ഒരു കവിൾ മദ്യം .ഒരു നുള്ള് പൊടി, ഒരു വലിച്ചൂതൽ , മൊബൈൽഫോൺ… ഇവയിലേതെങ്കിലുമാവാം താങ്കളെ പ്രതിസന്ധിയിലാക്കിയ തുടക്കം.
താങ്കളുടെ ചുറുചുറുക്കുള്ള ഈ മേനി, ബലമുള്ള ഈ കോമള ശരീരം, ഈ സമൂഹത്തിനും താങ്കളുടെ മക്കൾക്കും, കുടുംബത്തിനും, ഇണയ്ക്കും …..താങ്കൾക്കുതന്നെയും ഉപകാരപ്പെടണം, ഒരുമുതൽക്കൂട്ടാവണം…
താങ്കളെ തിന്മയിലേക്കും നാശത്തിലേക്കും നയിക്കാൻ ചുറ്റുപാട് സജ്ജമാണ് . പക്ഷെ നന്മയിലേക്ക് വിളിക്കാൻ, സുകൃതത്തിന്റെ ജലകണം പകരാൻ…… സന്തോഷത്തിന്റെ, സമാധാനത്തിന്റെ മധുരം നുകരാൻ… താങ്കളുടെ കൂട്ടുകാർ ഒരുക്കുന്ന ഒരു അസുലഭ സന്ദർഭം ഇതാ….
‘യുവപഥം’ യുവാക്കൾ മാത്രമായുള്ള ഒരു സംഗമം.
താങ്കൾക്കിത് നന്മയാകും, മധുമാകും, സമാധാനമാകും… പ്രതിസന്ധികൾക്ക് പരിഹാരം…. ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യങ്ങൾക്ക് ഉത്തരം… അതിനാൽ താങ്കളേയും കൂട്ടുകാരെയും സ്നേഹത്തോടെ, സന്തോഷത്തോടെ ക്ഷണിക്കുന്നു.